Cyania

Cyania (Cyanea Capillata) jest największym widokiem na morze jellyfish znaleziony na ziemi. Cyanie część jednej z rodzin "prawdziwych meduzów". Jej wygląd jest imponujący i wydaje się być czymś nierealnym. Rybacy oczywiście myślą inaczej, gdy ich sieci są zatkane z tych meduzów latem, a kiedy muszą się bronić, opatrując specjalny sprzęt i okulary motocyklowe, aby chronić gałkę oczną z cyanią. I co mówią skąpe, gdy są one natknęły się na masę żelatynową podczas pływania, a następnie zauważysz spalanie w skórze? A jednak są one żywe organizmy, z którymi dzielimy przestrzeń życiową i pomimo ich oryginalności mają one całkowicie nieoczekiwane właściwości.

Pochodzenie typu i opis

Zdjęcie: Cyania

Arctic Cyanie Right zajmuje pierwsze miejsce wśród meduzy, jako największego przedstawiciela tego rodzaju. Jest również znany pod nazwami - włochaty Cyanie lub Liete Grzywa. Historia ewolucyjna Cnidaria jest bardzo starożytna. Medusa już istnieje gdzieś 500 milionów lat. Cyanie należą do rodziny Cnidarian (Cnidaria), która ma łącznie do 9000 gatunków. Najbardziej oryginalna grupa składa się z meduzów scyphoidalnych (Scypozoa), numeracji około 250 przedstawicieli.

WIDEO: Cyanie

Ciekawy fakt: taksonomia Cyanie nie jest w pełni spójna. Niektórzy zoologowie sugerują, że wszystkie typy w rodzaju powinny być uważane za jednego.

Od Łacińskich Cyanos przetłumaczone - Niebieski, Capillus - Włosy. Cyanie jest przedstawicielem Jellyfiszów Scoffoid należących do szczegółów Discom. Oprócz Arktyki Cyanie, istnieją jeszcze dwa oddzielne takson, przynajmniej we wschodniej części północnego Atlantyku, a niebieski Meduza (Cyanea LamarCkii) różni się w kolorze (niebieski, nie czerwony) i mniej rozmiaru (średnica 10-20 cm , rzadko 35 cm).

Populacja w zachodniej części Oceanu Spokojnego wokół Japonii jest czasami wyróżniająca się Japończykiem Cyanea (Cyanea Nozakii). W 2015 r. Naukowcy z Rosji ogłosili ewentualny związek gatunków, Cyanea Tzetlinii, znaleźli się w Białym Morzu, ale nie został jeszcze rozpoznany jako inne bazy danych, takie jak robaki lub ITIS.

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: Jak wygląda Cyanie

Medusa o 94% składa się z wody i promieniowo symetrycznych. Mają dwie warstwy tkaniny. Giant Jellyfish ma półkularny dzwon z krawędziami zębatych. . Wzdłuż krawędzi dzwonu jest korpus saldo na każdym z ośmiu wgłębień między udziałami - Ropali, co pomaga jellyfishowi. Z centralnego usta rozszerzone rozległe rozbudowane ręce doustne z różnymi płonącymi komórek. Bliżej usta, całkowita ilość wielokrotnych wzrasta i wynosi około 1200 sztuk.

Ciekawy fakt: Jedna z najbardziej wyróżniających się cech cyani jest jego kolorystyka. Uzależnienie od utworzenia jambs jest również dość niezwykłe. Niezwykle wydajne non-namocysts Jellyfish są jego charakterystyczną cechą. Nawet martwy zwierzę lub macki macki może sztywny.

Niektóre akcje zawierają zmysły, w tym doły z węchem, narządami równowagowymi i prostymi receptorami świetlnymi. Jego dzwon zwykle ma średnicę 30 do 80 cm, a niektóre osoby dorastają do maksymalnie 180 cm. Purpurowe purpurowe ręce z redRew lub żółtymi mackami. Dzwonek może być z różowo do czerwonawo-złotych lub brązowo-purpurowych. Cyana nie ma trujących dawnych na skraju dzwonka, ale ma osiem grup 150 dawnych na dnie parasola. Temacce te zawierają bardzo skuteczne non-namotocyst, jak górna powierzchnia meduzy.

Ciało Cyani składa się z dwóch warstw komórek nałożonych na siebie, zewnętrznej naskórki i wewnętrznej gastroindersis. Między nimi leży warstwa nośna, która nie zawiera komórek, mesoglo. . . Na zewnątrz jest tylko jedna dziura, która również służy jako usta i odbyt. Ponadto znane są cienkie sieci nerwowe, ale nie ma prawdziwych organów.

Gdzie życie w cyńskich?

Zdjęcie: Cyania Medusa

Cyania Areal jest ograniczona do zimnych, borealnych wód Arktyki, północnej Atlantyku i północnego Pacyfiku. Jellyfish jest powszechny w La Manche, Irlandzkie morze, Morze Północne i w zachodnich wodach skandynawskich na południe od Kattegath i Eresund. Może również dryfować w południowo-zachodniej części Morza Bałtyckiego (gdzie nie może pomnożyć z powodu niskiej zasolenia). Wiadomo, że podobne meduzy - co może być tym samym gatunkiem - zamieszkują mórz w pobliżu Australii i Nowej Zelandii.

Ciekawy fakt: największa nagrana kopia znaleziona w 1870 roku na brzegu zatoki Massachusetts miała dzwonek o średnicy 2,3 metra i macki o długości 37 m.

Medusa Cyania zaobserwowano od pewnego czasu poniżej 42 ° północnej szerokości geograficznej w dużych zatokach USA wschodniego wybrzeża. Znajdują się w obszarze pelagicznym oceanu jako meduzy, a jako polipy - w strefie benticznej. Nie było kopii jednej kopii zdolnej do przetrwania w słodkiej wodzie lub w ustach rzek, ponieważ wymagają one wysokiej zasolenia otwartego oceanu. W ciepłych wodach Cyania nie troszczy się, a jeśli okaże się w bardziej miękkich warunkach klimatycznych, jego rozmiar nie przekracza średnicy pół metra.

Długie, cienkie macki, które przystępują do dzwonów, charakteryzują się "niezwykle lepką". Mają też płonące komórki. Macki większych próbek można rozciągnąć do 30 m lub więcej, natomiast długość amatorów najdłużej znanych próbek rzuconych na lądzie w 1870 roku. było 37 metrów. .

Jakie kanały na Cyanie?

Zdjęcie: Major Cyanie

Cyanie major - nienasycony i udany drapieżnik. Aby zdobyć produkcję, używa ogromnej liczby swoich roszczeń. Gdy tylko jedzenie zostanie schwytane, Cyanie wykorzystuje macki, aby zmniejszyć usta. Jedzenie trawiono enzymami, a następnie rozprowadzane przez system rozgałęzionych kanałów w organizmie. Składniki odżywcze są dystrybuowane na kanałach promieniowych. Te promieniowe kanały zapewniają meduzę z wystarczającym składnikiem odżywczym do przenoszenia i polowania.

Zwierzęta żyją w małych stadach i karmienie prawie wyłącznie zooplankton. Łapią ofiarę, rozprzestrzeniając się jak ekran i powoli spada na ziemię. Tak małe kraby wpadają w swoje macki.

• Organizmy planktonowe;
• krewetki;
• małe kraby;
• inne mniejsze meduzy;
• Czasami mała ryba.

Cyanie łapie swoją zdobycz, powoli zanurzając, rozpowszechniając macki w kręgu, tworząc osobliwą delikatną sieć. Górnictwo spada w "sieć" i jest oszałamiająca przez nawicyistów, którzy wtryskują zwierzę w ich zdobycz. Jest to wyjątkowy drapieżnik, który boi się wiele organizmów morskich. Jedna z ulubionych dań w cyńskich uszył Aurelia (Aurita Urelii). Kolejny bardzo ważny organizm, który zużywa Cyanie - to SDNophora.

Grebnewiki przyciąga uwagę, ponieważ niszczą Zooplankton w lokalnych społecznościach. Ma przerażające skutki uboczne dla ekosystemu. Kolejne ciekawe jedzenie w Cyanie jest szczecąco. Te strzałki morskie we własnym przypadku umiejętne drapieżniki. Następujący ofiara meduzy - Sarzia - Hydroda na rodzinie Corynidae. To małe Jellyfish to dobra przekąska dla gigantycznych cyanii.

Cechy charakteru i stylu życia

Zdjęcie: Arctic Cyania

Obserwacja żywych olias w wodzie może być bolesna, ponieważ rozciągają się przez wodę niemal niewidzialne macki o długości około 3 m. Jellyfish Hairy są stałymi pływakami, które mogą dotrzeć do prędkości do kilku kilometrów na godzinę i mogą obejmować na duże odległości z przepływami nadmorskimi. Wiadomo, że tworzą ławice na kilometrze długości, które można zobaczyć na wybrzeżu Norwegii i na Morzu Północnym.

Ciekawy fakt: Cyania może być niebezpieczna dla pływaków podczas kontaktu z jej mackami, ale nie polują na ludzi.

Cyanie pozostają zasadniczo bardzo blisko powierzchni, na głębokości nie więcej niż 20 metrów. Ich powolne fale powoli popchnęły je do przodu, więc zależą od prądów oceanicznych, które pomagają im przezwyciężyć na duże odległości. Jellyfish najczęściej występują pod koniec lata, a jesienią, kiedy wzrósł do dużych rozmiarów, a fale przybrzeżne zaczynają pasować do nich na brzeg. W obszarach z nadmiernymi składnikami odżywczych, meduzy promuje oczyszczanie wody.

Absorbują energię głównie do ruchu i reprodukcji, ponieważ sami składają się z dużej ilości wody. Dlatego praktycznie nie pozostawiają substancji do rozkładu. Cyanie żyje tylko 3 lata, czasami ich cyklu życia waha się od 6 do 9 miesięcy, a po reprodukcji. Generowanie polipów żyje dłużej. Mogą kilka razy produkować meduzy i osiągają wiek kilku lat.

Struktura społeczna i reprodukcja

Zdjęcie: Giant Cyania

Podobnie jak krewny parasolowy, owłosione cyania zmienia pokolenia, małym poliky, zimując na dna morskiego. Specyfiki włosów jellyfish jest to, że ich polip jest wieloletnią rośliną, a zatem może wielokrotnie wytwarzać młode meduzy. Podobnie jak inne meduzy, cyjanie są zdolne zarówno do reprodukcji seksualnej na etapie meduzy, jak i do bezużytecznej reprodukcji na etapie polipa.

Mają cztery różne etapy rocznego życia:

• etap larwy;
• etap polipy;
• etap eterów;
• Etap meduza.

Jaja i plemniki są utworzone w postaci worków w prognozach ściany żołądkowej. Komórki płciowe są przesyłane przez usta do zapłodnienia zewnętrznego. W przypadku Cyani jaja odbywają się w ustach macków, aż do rozwoju larwy Planula. Następnie Larwy Planula osiadają na podłożu i zamienia się w polipy. W każdym podziale powstaje mały dysk, a gdy utworzono kilka dysków, najwyższy ściśnięty i unosi się jako transmisja. Eter zamienia się w uznaną formę meduz.

. Kiedy larwa jest dość dorosła, kobieta stawia je na solidnej powierzchni, gdzie larwa wkrótce się rozwija w polipach. Polipy zaczynają rozmnażać się z użyciem, tworzenie stosów małych stworzeń, zwany eterem. Oddzielne stosy przerywania eferae, gdzie ostatecznie rosną do sceny meduzy i stają się dorosłymi meduzami.

Natural Wrogowie Cyanea

Zdjęcie: Jak wygląda Cyanie

Sami medusa mają kilku wrogów. W widoku preferowania zimnej wody, te meduzy nie radzą sobie z cieplejszymi wodami. Cyanie Pelagiczne stworzenia dla większości swoich życia, ale mają tendencję do osiedlenia się w płytkich, chronionych wnękach pod koniec roku życia. W otwartym oceanie Cyania staje się pływającymi oazami dla niektórych gatunków, takich jak krewetki, stromate, promieniowanie, zakazy i inne typy, zapewniając im wiarygodne źródło żywności i staje się ochroną przed drapieżnikami.

Drapieżniki Cyani stają się:

• Ptaki morskie;
• większe ryby, takie jak oceanowa ryba słoneczna;
• Inne rodzaje meduzy;
• Żółwie morskie.

Skórzany żółw karmi prawie wyłącznie cyjanów w dużych ilościach w okresie letnim wokół wschodniej Kanady. Przetrwać, zjedząc Cyano całkowicie, zanim czasu się dorosną. Ponieważ jednak populacje skórzastych żółwi są bardzo małe, nie jest konieczne podjęcie żadnych konkretnych środków zapobiegawczych w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wymierania cyanii ze względu na jego ogromną liczbę.

. Nie tylko używa cyjanu jako "przewoźnika", ale także zużywa żywność skoncentrowana przez "Mistrza" w rowku. Co może prowadzić do meduzy głodowej i dalszej śmierci.

Populacja i status formy

Zdjęcie: Cyanie Medusa

Populacje Cyanie nie zostały jeszcze ocenione przez Międzynarodową Związek Ochrony Przyrody w pełni, ale dziś nie jest uważany za tym, że coś zagraża. Z drugiej strony zagrożenia ludzkie, w tym wycieki ropy i śmieci morskie, mogą być śmiertelne dla tych organizmów.

Kontaktując się z ludzkim ciałem, może to spowodować tymczasowy ból i lokalne zaczerwienienie. W normalnych warunkach i zdrowych ludziach ich ukąszenia nie są śmiertelne, ale ze względu na dużą liczbę amatorów po kontakcie zalecana opieka medyczna. Początkowe uczucie jest bardziej dziwne niż bolesne i wygląda jak pływanie w cieplejszej i małej biodrowej wodzie. Niektóre drobne bóle będą śledzić.

Zwykle nie ma prawdziwego niebezpieczeństwa dla osób (z wyjątkiem osób cierpiących na specjalne alergie). Ale w przypadkach, w których ktoś był brutalny w większości ciała nie tylko przez najdłuższych macek, ale także całego meduza (w tym macki wewnętrzne, które są zalecane około 1200), zaleca się opieka medyczna. W głębokiej wodzie silne gryzie może powodować panikę z późniejszym utonięciem.

Ciekawe fakt: W lipcu 2010 roku, około 150 miłośników wakacji na plaży był splątany przez pozostałości w Cyanie, które włamały się do niezliczonych utworów na plaży Wallis Sands State w Stanach Zjednoczonych. Biorąc pod uwagę wielkość gatunków, możliwe jest, że ten incydent był spowodowany przez jedną kopię.

Cyania Teoretycznie książki mogą utrzymywać doskonale nienaruszone do czasu pełnego rozpadu. Badania potwierdzają, że broszki są w stanie funkcjonować przez długi czas po śmierci meduzy, ale przy zmniejszonej stawce wyładowania. Ich toksyny są silnym czynnikiem ograniczającym dla drapieżników. Ludzie mogą powodować bolesne, długoterminowe pęcherze i silne podrażnienia. Ponadto spazmy mięśniowe, problemy z oddychaniem i sercem są również możliwe w podatnych ludziach.