Kto jest takim czarnym jeźdźcem?

Tablica należy do rodziny Dyatlovy i jest dość powszechna ze swoim przedstawicielem. Łacińska nazwa tego ptaka - Melanerpes Pucheri.

Obszar siedliska obejmuje większość Ameryki Środkowej, północno-zachodniej Ameryki Południowej, jeśli jest dokładna - terytorium Kolumbii i Ekwadoru.

Woli żyć w mokrej tropikalnych lasach znajdujących się na wysokości 700-900 metrów nad poziomem morza. Możesz spotkać go w lasach wtórnych, a także opuszczonych plantacjach bananowych.

Długość korpusu dorosłego psa dzięciowego czarnego jest około 18,5 cm, waga - tylko 63 gramów.

W przedstawicielach obu płci, dolna część pleców i miażdży są pomalowane w kolorze białym, a górną częścią pleców, a także górne rozpadające się pióra na skrzydłach i ogon najczęściej czarny. Piersi i gardło pokryte piórami koloru szaro-oliwnego, brzucha i boków - rzędowe pióra. W centrum brzucha jest pomarańczowo-czerwonym miejscem.

Mężczyźni i samice z pieniązy czarnoprzynarodzeniczej różnią się od siebie wizualnie: na żeńskich głowach więcej czerwonych piór, a jego rozmiar jest mniejszy niż rozmiar mężczyzny. Okres reprodukcji rozpoczyna się w marcu i trwa w czerwcu włącznie. Zaskórniki są zagnieżdżone. W bagażniku martwego drzewa robią gniazdo i powinny znajdować się na wysokości 4 -30 metrów nad poziomem gruntu. Kobieta jest przełożona 2 - 4 błyszczący białych jaj.

Są oparte na obu przyszłych rodzicach na przemian w ciągu 14 dni. Pisklęta pojawiła się na świetle po trzech tygodniach będzie już w stanie latać, ale przez jakiś czas będą latać do gniazda na noc.

Główną żywnością Blackwear Dyatla jest głównie bezkręgrowany, w tym pająki, termity, chrząszcze i ich larwy, mrówki, gąsienice i inne owady. Dywersyfikować swoje menu i jedzenie warzywne. Może to być owoce, jagody, nasiona roślin bromelian. A niektóre osoby, takie jak hummingbirds, mogą pić duże kwiaty nektaru.

Główna żywność dzięcioła czarnego zbiera bezpośrednio z powierzchni drzew, ale jest w stanie uzyskać dziób larw z pni suchych i zmarłych drzew. Ptaki tego gatunku są zdolne do powieszenia na gałęziach drzew w dół głowy, co rozszerza swoje możliwości w wyciąganiu żywności.

Obecnie na świecie istnieje około 50 do 500 tysięcy osób, co daje możliwość rozważenia IUCN jako "powodując najmniejsze obawy".