Podobieństwo i rozróżnienie między mitozą a meyozą

Mitoza (wraz z etapem cytokinezy) - proces, w wyniku którego eukariotyczna somatyczna (lub komórka ciała) jest podzielona na dwa identyczne.

Meioza jest kolejnym rodzajem podziału komórek, który zaczyna się od jednej komórki, która ma odpowiednią ilość chromosomów i końców wraz z tworzeniem czterech komórek jest uwarunkowany w dwóch chromosomach ().

Ludzie mają prawie wszystkie komórki narażone na mitozę. Jedyne komórki osoby podzielonej za pomocą mejozy są (jajka u kobiet i plemników w mężczyzn).

Gamety mają tylko połowę odpowiednich komórek ciała, ponieważ gdy komórki płciowe łączą się podczas zapłodnienia, uzyskaną komórkę (zwaną Zygota) ma odpowiednią ilość chromosomów. Dlatego potomstwo jest mieszanką genetyki matki i ojca (Gamety ojca zawierają połowę chromosomów i gamety matki - inne).

Chociaż mitoza i meyoza dają bardzo różne wyniki, procesy te są dość podobne i postępują z małymi różnicami w głównych etapach. Dowiemy główne różnice między mitozą a meiozą, aby lepiej zrozumieć, jak działają.

Oba procesy rozpoczynają się po przejściach komórki przez interfuzanę i syntetyzuje DNA na etapie fazy S (lub fazy syntezy). W tym momencie każdy chromosom składa się z chromatidów pielęgniarskich, które są trzymane razem.

Jesteśmy identyczni ze sobą. Podczas mitozy komórka przekazuje fazę M (lub fazę mitotyczną) tylko raz, tworząc łącznie dwie identyczne komórki diploidalne. Istnieją dwie okrągłe rundy fazy M Meadyoza, więc wynik końcowy jest cztery komórki haploidalne, które nie są identyczne.

Etapy Mitose i Maizo

Istnieją cztery (niektóre źródła przydzielają pięć) i łącznie osiem (lub cztery, powtarzane dwa razy). Ponieważ Meioza przechodzi przez dwa etapy, jest podzielony na meioza I i Meioza II. Na każdym etapie mitozy i meiozy istnieje wiele zmian w komórce, ale mają bardzo podobne, jeśli nie są identyczne, ważne wydarzenia na każdym z faz. Jest bardzo łatwa do porównania mitozy i meioza, jeśli uważasz za te najważniejsze zmiany.

Prhaza

Pierwszy etap nazywa się proofasem w mitozie i proofasic I we Meize I (lub profase II II). Podczas defasad przygotowuje się do podziału. Oznacza to, że osłona nuklearna została zniszczona, a chromosomy zaczynają się kondensować. Ponadto uformowane są podziały wrzeciona w tym, co pomaga w podziale chromosomów w późniejszych etapach. To wszystko, co dzieje się w woreczku mitotycznym, proofase i zwykle w profilu II. Z reguły na początku profilu II skorupa jądrowa jest nieobecna, a chromosomy są już skondensowane z profase I.

Istnieje kilka różnic między mitotycznym proofasem a despecticami I. Podczas defasad. Każdy chromosom ma odpowiedni chromosom, który przenosi te same geny, a także zwykle ma ten sam rozmiar i kształt. Te pary nazywane są chromosomami par homologicznymi. Podczas defazje i homologiczne chromosomy są połączone i czasami splecione.

Proces, zwany skrzyżowaniem, może wystąpić podczas defora. Dzieje się tak, gdy homologiczne chromosomy nakładają się i wymianę materiału genetycznego. Rzeczywiste części jednej z chromatidów pielęgniarskich pękają i ponownie łączą kolejny homolog. Celem przecięcia leży w dalszym wzroście, ponieważ allele dla tych genów są teraz na różnych chromosomach i mogą być umieszczone w różnych grach na końcu Maiz II.

Metafaza

W chromosomie metafazy zamierza włączyć się na równik lub w środku komórki, a nowo utworzony podział kręgosłupa jest przymocowany do tych chromosomów, aby przygotować się do ich separacji. W mitotycznym metafazie i metafazie II wrzeciono jest przymocowane do każdej strony centromerów, którzy trzymają chromatydy pielęgniarskie razem. Jednak w metafazie wrzeciono łączy różne chromosomy homologiczne w centromere. Dlatego w mitotycznym metafazie i włóknach metafazy II oddzielenia podziału po każdej stronie komórki są związane z tym samym chromosomem.

Anafaza

Anphase jest etapem, na którym występuje fizyczne dzielenie. W mitotycznej anafazie i anafaza II, chromatydki pielęgniarskie odchodzą i przesuwają się do przeciwnych stronom komórki, skracając spinning podziału. Ponieważ mikrotubule wrzecion podczas metafazy są przymocowane do kinetchorów w środku obu stron tego samego chromosomu, łamie chromosom na dwa oddzielne.

Anfazę mitotyczną oddziela te same chromatydy pielęgniarskie, więc identyczne genetyki będzie w każdej komórce. W anafaza I, siostrzana chromatydy nie są identyczne, ponieważ przeszedł transformację podczas defora. W anafazie I, chromatydy pielęgniarskie pozostają razem, ale homologiczne pary chromosomów są przenoszone i przenoszone do przeciwnych słupów komórki.

Bulphaz

Ostatni strój jest bulfazy. W Mitic Babbies i Bulfazę II, większość tego, co zrobiono podczas defasad, zostanie anulowany. Podział kręgosłupa jest zniszczony i znikający, powstaje skorupa jądrowa, chromosomy rozległy się, a komórka jest przygotowana do separacji podczas cytokinezy.

W tym momencie, mitotyczna Tiphaza trafia do cytokinezy, której wynikiem będzie dwie identyczne komórki diploidalne. Bulfaza II przekazała już jeden podział na końcu Maiza I, więc wejdzie do cytokin, aby wykonać sumę czterech komórek haploidalnych. W Kelofasie I takie zdarzenia są obserwowane w zależności od rodzaju komórki. Wrzeciono jest zniszczone, ale nowa powłoka jądrowa nie jest utworzona, a chromosomy mogą pozostać szczelnie zdezorientowane. Ponadto niektóre komórki poruszają się natychmiast, aby sprawdzić II zamiast oddzielić na dwie komórki przez cytokinese.

Stół podstawowych różnic między mitozą a meyozą

Mitz i Meioza w ewolucji

Zwykle mutacje w DNA komórek somatycznych, które są poddawane mitozie, nie są przekazywane do potomstwa, a zatem nie mają zastosowania do wyboru naturalnego i nie promowane. Jednak błędy w Meyozie i losowe mieszanie genów i chromosomów podczas całego procesu naprawdę przyczyniają się do różnorodności genetycznej i prowadzi do ewolucji. Skrzyżowanie tworzy nowe połączenie genów, które mogą kodować korzystną adaptację.

Ponadto niezależny zakres chromosomów podczas metafazy prowadzę również do różnorodności genetycznej. Pary homologiczne chromosomów są wbudowane w linii na tym etapie, więc mieszanie i mapowanie znaków ma wiele opcji, co przyczynia się do różnorodności. Wreszcie Rantak może zwiększyć różnorodność genetyczną. Ponieważ istnieją cztery genetycznie różne govetas na końcu Meiosi II, które są faktycznie używane podczas zapłodnienia. Ponieważ dostępne znaki są mieszane i przesyłane, dotknięte na nich wybór naturalny i wybiera najkorzystniejszą adaptację jako preferowaną.