Alokodon

Czas i miejsce egzystencji

Alokony istniały w środku okresu jurajskiego, około 163,5 - 166,1 mln lat temu (Kellovian Tier). Były powszechne na terytorium nowoczesnej Portugalii. Obecnie jest jedynym niezależnym rodzajem dinozaurów z centralnej Yury tego kraju.

Rodzaje i historia wykrywania

Teraz znany jest jedynym gatunkiem - Alocodon Kuehnei, W związku z tym jest typowy.

Skamieniałych pozostałości ALOCODON opisano przez australijskiego paleontologa Richard Anthony Tulborn w 1973 roku. Założono zestaw zębów, wydobyty na początku lat siedemdziesiątych z warstw Mergel Mergel w nadmorskim mieście Pedroogan (Vieira de Lenia District, Leiria District, West Portugalia).

Porównanie alakodonu i mężczyzny

Budowa ciała

Długość ciała alokodonu osiągnęła około 1,5 metra. Wysokość wynosi do 0,6 metra. Waga to około 12 kilogramów.

Niestety, obecnie odkrył tylko zęby, więc obraz dinozaurów Kellovian pozostaje tajemnicą. Rzekomo, Alokodon poruszył się na dwóch długich nogach. Z takim preparatem, przedłupnicze miały być zauważalnie krótszy niż tył. Najprawdopodobniej miał dużą prędkość ruchu i wystarczyło manewrowi.

Głowa była mała. Szczęki Alokodona są wyposażone w rzędy zębów dwóch głównych typów: szerokości u podstawy, głupiego i serwowane, a także ostre zakrzywione, znajdujące się na niezwyciężonej kości.

Przypuszczalnie tułowia Dinozaurów Midway był krótki i łatwy. Został ukończony z długim cienkim ogonem. Ogólnie rzecz biorąc, Alokodon był małą i mobilną jaszczurką.

Ze względu na niedobór pozostałości skamieniałości, przynależność alokodonu jest zdecydowanie nie zdefiniowana. Co więcej, często działa jako niepewna forma (Nomen Dubium). Richard Tulbourne sam określa go jako postaci pośredniej między fabrosauranami (może, potomek Phabrosaurusa (Fabrosaurus)) i Gysylophodoncides.

W 1978 r. Brytyjski paleontolog Peter Galton nie przestrzegał kontaktu w Phabrosauridach. Jego zdaniem jest raczej zęby hipsylofodontydu. W 2001 r. Hiszpański paleontolog José Ignacio Ruiz-Omonia sugeruje, że Alokon może być wczesnym ankylosausem (w klastrowej systematyce - basal Thyarephor).

Moc i styl życia

Małe pozostałości skamieniałości alokodonu nadal pozwalają w przybliżeniu zidentyfikować rację Ornithopod. Przetworzył swoje głupie zęby zęba głównie niską roślinnością. Jednak obecność ostrych zębów z przodu szczęki może wskazywać na zewnątrz. Mogą skontaktować się z chitinovami i innymi stawonami. Jedzenie może również iść małym płazami i gadami.

Niestety, drapieżniki reprezentowali alokodonu zagrożeniem do zdefiniowania. Nawet jeśli zakładasz rozpryski kości (w przypadku dostaw do Skarbu WHIRSFORS), podobne do tych z scoupelosaurus (Scutellosaurus), nie miał poważnych środków zaradczych. Dlatego, gdy potencjalne podejścia wroga Alokodon próbował uciec.