Amanita red

Gdzie rośnie czerwona trująca amanita?

O tym, gdzie rosną czerwone kubki, każdy grzyb wie: można je znaleźć: w lasach iglastych z kwaśną glebą, rzadziej. Zwykłe satelity - Las Ate.

Trujący grzyb grzybowy czerwony rośnie: od drugiej połowy lata i aż do środka jesieni, do pierwszych mrozów, w strefie północnej z klimatem umiarkowanym. Dystrybuowane w prawie wszystkich lasach Rosji, z wyjątkiem gorących południowych regionów.

Double są nieobecne. Dzięki niezwykłym umysłem, Amansor Red jest trudno pomylić z innym grzybem.

Amanita Red: Opis

W środku lata grzyby pojawiają się w różnych typach lasów, nie zauważać, co, jeszcze bardziej mylące z innymi, jest niezwykle trudne. Amanita Red rośnie w lasach sosny, aw świerku, a najczęściej - w lasach iglastych. Tworzy Mikurizu z sosną i jodłą, z modrzewią, cedrem i brzozą. Plik wystarczająco "Mastering" i inne rodzaje drzew.

Naukowcy rozważają ojczyznę przez północny wschód od Azji (być może Berginia - Sushi, kilka razy powstały w miejscu Bering Morze i połączone Eurazji i Ameryki Północnej). Data urodzenia jest również nazywana (niech niezbyt dokładnie): 20 - 30 milionów lat temu. Pochodzi z tych krawędzi wraz z tajskimi kompleksami naturalnymi Amanita Red rozpoczął wycieczkę po świecie, rozliczając nie tylko Eurazji z Ameryką. Mężczyzna, nie chce tego wcale, pomógł grzybowi zdobyć nawet w Australii i Nowej Zelandii, gdzie teraz grzyb stał się poważnym problemem środowiskowym.

Wygląd ciała owocowego jest bardzo specyficzne. Pieczarka pojawia się zaostrzona do białego narzutu. I forma i rozmiar tego w tym czasie przypominają jajko. Twierdzą, że czasami niedoświadczone grzyby mogą nawet mylić amoor z płaszczem przeciwdeszczowym, choć trudno uwierzyć w trudności.

Szybko rosnący rozmiar, ciało owocowe staje się pierwsze półkula. Możesz już rozpoznać kapelusz i nogę. Po górnej części nasadki pokryte skórą koloru czerwonego lub pomarańczowo-czerwonego, rozproszone "Watowane" ściska koloru białego lub żółtawego koloru. Są pozostałościami otaczających grzybów. Dolna strona kapelusza jest nadal pokryta nimi, a płyty nie są na nim widoczne.

Czasami, zwłaszcza w deszczowej pogodzie, kawałek białego plamy z powierzchni kapelusza może zniknąć, bądźmy płukany deszcz. Ale z tego grzyba nie przestaje być łatwo rozpoznawalne.

W ciągu kilku dni kapelusz będzie w końcu rozwija się, stanie się płaską, a nawet wklęsłą. Białe płyty są całkowicie otwarte, dojrzewają zarodniki grzybów. Od burdred, oprócz guzków na kapeluszu, pierścień filmowy pozostaje na nodze. Dojrzałe pierścienie krawędziowe grzybowe są opuszczone.

U podstawy nogi pogrubienie obiad jest wyraźnie widoczne, a na nim znajdują się jeszcze dwa pierścienie, jak w przypadku zagnieżdżenia. Ta formacja jest zwykle określana jako pochwa (lub swarba).

Białe kapelusze mięso, tylko pod tym, że skóra jest żółtawo. Białe ciało i na nogach grzybów. Podczas cięcia koloru nie zmienia się. Młoda grzyb ma nogę w środku, do "starości" w dolnej części, powstaje wnęka.

Odmiany czerwonego proszku

Mikrolodzy rozróżniają kilka odmian czerwonego amora, który różnią się ich kolorami i segmentami:

• Amanita Muscaria var. Muscaria - taka nazwa, niektórzy zagraniczni autorzy oznaczają kubki, z których obejmuje Eurazję i zachodnią część Alaski. Grzyby tego gatunku są tradycyjne dla czerwonego wyglądu Amanita: czerwony kapelusz, pokryty charakterystycznymi białymi płatkami.
• Yemicic Yellow-Orange (Amanita Muscaria var. Formosa) - podgatunki czerwonego amorskiego, którego kapelusz ma żółty lub jasny pomarańczowy kolor i pokryte charakterystyczną wodą płonącą - pozostałościami narzutu ochronnego. W młodych Agarianach, kapelusz kształtu kulowego i z czasem chwyta prawie mieszkanie. Wewnętrzna powierzchnia kapelusza jest utworzona przez częste, swobodnie siedzące płyty koloru białego lub kremowego. Ciało trujących grzybów jest gęste, zawsze białe. Noga jest gładka, w kształcie cylindra, jego powierzchnia i pierścienia w górnej części bieli, u podstawy znajdują się również pozostałości białego narzutu. Amanita rośnie latem i jesienią w lasach iglastych i liściastych Ameryki Północnej.

• Amanita Muscaria var. Alba - rzadka różnorodność czerwonego amoora charakteryzuje się białym kapeluszem, pokryte warstwami białych płatków. Kapelusze młodych grzybów mają formę kopuły, w przyszłości powierzchnia kapelusza jest całkowicie wyprostowana. Na nodze trujących witryn amernikowych gładki pierścień biały. Pod pierścieniem Nogi Nogi Włókno, powyżej nogi pierścieniowej Gładkie. Płyty pod kapeluszem częstym i wolnym, białe i gęste. Różnorodność tego czerwonego amoora znajduje się latem i jesienią zarówno w lasach iglastych, jak iw lasach liściastych.
• Mohekhorzoloty (Amanita Muscaria var. Aureola, agaricus aureolus) - różnorodne czerwone amoor, zewnętrzne podobne do jadalnego grzyba Cezarskiego. Charakterystyczna cecha trującego grzyba jest gładka, błyszcząca skórka pomarańczowego koloru, pozbawiona tablicy od charakterystycznych białych płatków. Początkowo Golden Mumor Hat ma zaokrąglony kształt, w czasie staje się podobny do spodku, w poszczególnych grzybach na powierzchni można zaobserwować pozostałości narzutu. Średnica kapelusza zwykle nie przekracza 3-8 cm, częste białe płyty rosną na dolnej powierzchni. Wysokość nogi wynosi od 6 do 12 cm, o średnicy od 0,9 do 1,2 cm. Powierzchnia nóg jest biały, u podstawy istnieje krótki Volva (pozostałości narzutu ochronnego). W górnej części nogi znajduje się pierścień, na bieli, a od dołu jest żółtawy. Ciało księżyca może być biały lub żółtawy. Owoce z grzybem latem, spotkanie zarówno w lasach liściastych, jak iglastych.

• Amanita Muscaria var. Flavivolvata - różnorodne czerwone amoor, którego rosnący obszar rozciąga się z południa Alaski przez Amerykę Środkową i Kolumbią. Owoce latem i jesienią, ale czasami znajduje się w zimie w Kalifornii. Na początku wzrostu czerwonego kapelusza amoor ma formularz kopuły, a następnie całkowicie zagęszczony. Średnica kapeluszy wynosi 5-25 cm. Jasna czerwona skóra z krawędziami falistymi, pokryta warstwami białego lub żółtawego płatków. Dolna powierzchnia czapki jest utworzona przez częste, wolne białe płytki, między którymi znajdują się płytki pośrednie. Długość nogi osiąga 5-18 cm, grubość wynosi 1-3 cm. Górna część nogi jest nikczemny pierścieniem, powierzchnia nad pierścieniami jest gładka, dno włóknistej. Ciało czerwonego amistora jest gęsta, biała, z słabo wyraźnym smakiem i aromatem.
• Amanita Muscaria var. Gestywii - Różnorodność grzyba do czerwonego rosnącego w północno-wschodniej części Ameryki Północnej. Według niektórych Mikogowa, ta Amanita jest niezależną różnorodnością, inni uważają go za synonim amanita amanita muscaria var. Formosa. Młody kapelusz grzybowy ma formę kopuły, a wiek staje się praktycznie płaski. Powierzchnia żółtego lub pomarańczowego kapelusza, ale centrum jest zawsze ciemniejsze - pomarańczowy lub czerwonawy. Białe płatki są charakterystyczne dla większości agaritów w czasie, zdobywają brudny odcień. Średnica kapelusza wynosi od 4,5 do 18 cm, jego niższa powierzchnia jest szczególnie częste, wolne białe płytki. Noga o wysokości 6-15 cm i średnicy 0,6 do 2,1 cm jest białe lub żółtawe, rozszerzając książkę. Na górze znajduje się biały pierścień, przypominający spódnicę. Powyżej pierścieni Nogi powierzchniowe gładkie, poniżej - włókniste. Ciało czerwonych amertorskich białych, gęstych. Kolor Volva - biały lub żółtawy, często Volva jest całkowicie niezauważalny i znajduje się prawie pod ziemią. Ta różnorodność czerwonego Amansora rośnie w lasach iglastych i liściastych w lecie i jesieni.

• Amanita Muscaria var. PERSICINA - Różnorodność Czerwonego Mumor, który według badaczy, w przyszłości można przydzielić w niezależnym widoku. Średnica stóp ciała owocowego waha się od 4 do 13 cm. Po pierwsze, kapelusz ma wypukłą powierzchnię w kształcie półkuli, dojrzałe grzyby stają się płaskie. Kapelusz wyróżnia się niezwykły dla brzoskwini Amansor lub pomarańczowo-brzoskwiniowy cień z ciemniejszym, często z czerwonawym centrum. Krawędzie kapeluszy najpierw są gładkie, w dorosłości pokryte rowkami. Powierzchnia kapelusza jest zaśmiecona bladożółtymi płatkami. Dolna część czerwonej nasadki amorowej składa się z wolnych płyt z lekko lochmatycznymi krawędziami pomalowanymi w kolorze kremowym z lekkim różowującym odcieniem. Wysokość nogi osiąga 4-10 cm, a jego grubość wynosi około 1-2 cm. Górna część nogi jest malowana w żółtawym kolorze, na dno zauważyć. Niektórzy mumorystami mają nogę zwężoną w kierunku kapelusza. Pierścień pod kapeluszem mężczyzny jest bardzo mały i praktycznie niepozorny, niektóre grzyby są całkowicie nieobecne. Powierzchnia pierścienia, jak większość Amansor, jest żółtawe, górna jest czysta biel. W oparciu o nogi znajdują się pierścienie niewłaściwego kształtu, które są pozostałościami narzutu ochronnego, w niektórych agaritach mogą być całkowicie nieobecne. Biała miąższowa miąższ, nie zmienia koloru podczas uszkodzenia. Trująca Amanita rośnie pod plamkami Daksa Ameryki Północnej (na południowym wschodzie Stanów Zjednoczonych, z Teksasu do Gruzji i na północ do New Jersey). Owoce zwykle jesienią, ale czasami występuje wiosną i latem.
• Amanita Muscaria var. inzengae - Różnorodna czerwona amanita z pomarańczowo-czerwonym kapeluszem, którego centrum ma ciemniejszy cień. Młode grzyby mają czapkę formularza w kształcie kopuły, ponieważ rozwija się ciało owoców staje się otwarte. Stare i młode czerwone kubki grzybowe są pokryte charakterystycznymi białymi lub żółtawymi płatkami. Dolna powierzchnia kapelusza jest reprezentowana przez częste, szerokie, wolne płytki. Ciało Białego Amanita, bez wyraźnego smaku i aromatu. Noga tych agarorów jest dość wysoka, rozszerzona u podstawy, prawie na dole zawiera pozostałości narzutu, przekształcone na pierścienie furridge. Na szczycie nóg jest zauważalny szeroki biały pierścień, niektóre grzyby pierścieni krawędzi są kręcone żółtą granicą. W dolnej połowie nóg powstaje Volva utworzona przez nakładające się żółtawe pierścienie.

• Amanita Muscaria var. Fulagineverrucosa - trująca różnorodność czerwonego amansora z czerwono-pomarańczową skórą na czapce pokryte białymi płatkami. Przedstawiciele tego gatunku tworzą MyCorrhus wyłącznie z IWA i Topolam.

Skład chemiczny

Zbiorniki owocowe czerwonego amora zawierają szereg substancji toksycznych, z których niektóre prowadzą do efektu halucynogennego.

Kwas Ibotenowy - w procesie suszenia jest dekarboksylowany w muzułmolu. Kwas ibotenowy i jego metabolit - Muskymol - dobrze przenikają przez BC i działają jako psychotomimetyki. Iboten kwas i muzyka jest strukturalnie podobna, a struktura są zbliżone do dwóch ważnych mediatorów centralnego układu nerwowego: odpowiednio kwasu glutaminowego i GABA. Neurotoksyczny kwas ibotenowy, powoduje śmierć komórek mózgowych.

W 1869 roku muskarin został odizolowany, co przez długi czas uważano za główną substancję psychotropową. Jednak później udowodniono, że efekt psychotropowy jest głównie kwasem urazowym i mięśniowym. Muscarine, działający jak acetylocholina, stymuluje M-cholinoreceptors, powodując rozszerzenie statków i zmniejszenia emisji serca oraz z dużymi wpływami do ciała powoduje nudności, wymioty, obfita ślina, wzmocniona pocenie się, zmniejszenie ciśnienia krwi. W szczególnie ciężkich przypadkach istnieją łagodne płuca i skurcz małych oskrzeli, asistolii, utraty świadomości i śmierci.

Muzcimol - główna substancja psychoaktywna. Ma uspokajający hipnotyczny, efekt dysocjacyjny. Musad - produkt rozpadu kwasu ibotenowego pod wpływem promieniowania ultrafioletowego (światło słoneczne). Początkowe treści w ciele owocowym jest małe. W porównaniu z innymi aktywnymi składnikami MUMOR ma niewielki efekt psychoaktywny.

Aplikacja medyczna i właściwości medyczne

Czerwona grzyb jest aktywnie używana jako produkt leczniczy, który oszczędza wiele dolegliwości. W swojej liście choroby onkologiczne, choroby nerwowe, hormonalne, choroby układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, stawów i mięśni, systemów trawiennych, płci, oka, ucha i chorób skóry. Szczegółowa lista jest po prostu ogromna. Jak wspomniano powyżej, w medycynie, szczególną wartością jest kapelusz grzybowy. Liczne wywar, maści, nalewce, kaptury z tego wyruszają. Ale nie zapomnij o środkach ostrożności w użyciu grzybów.

Konieczne jest ścisłe przestrzeganie dawek, mycia rąk, przechowywania w niedostępnym dla dzieci i zwierząt domowych. Preparaty dziecięce od smakołyków pochodzących z smakołyki nie są zalecane ze względu na ich zwiększoną predyspozycję do zatrucia trucizny. Objawy zatrucia przez Mumororas, niezależnie, czerwony go lub pantera lub śmierdzący, silny podniecenie nerwowe, nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, nadmierne pocenie się i śliny, drgawki, halucynacje, utrata świadomości, nonsens.

Jako pierwszą pomoc, ofiara musi pić dużą ilość wody, aby spowodować wymioty, daje sól przeczyszczający lub lewatywa za pomocą mydła, daj ofiarę 15 kropli nalewki zawierającej przystojny (Belladonna), ale w żadnym przypadku nie przekroczy określonej dawki. Należy pamiętać, że tylko lekarze mogą zapewnić wykwalifikowaną pomoc w tym przypadku.

Objawy zatrucia z czerwonym szalonym

Objawy zatrucia czerwonego amora mogą przejawiać się natychmiast po wykorzystaniu grzybów w świeżym lub przetworzonym, a stosowanie nalewek alkoholowych ma skumulowany efekt, gdy pojawiają się oznaki zatrucia po upływie. W każdym przypadku kwas iboten i muzułmol, który wpadł w ciało z pulą trującego grzybów, prowokuje wiele niebezpiecznych objawów.

Osoba ma:

• Nudności, wielokrotne wymioty, zwiększona ślina;
• Zwiększone pocenie się;
• obniżenie ciśnienia krwi;
• wzrost tętna;
• trudności z oddychaniem do zadławienia;
• konwulsje;
• utrata przytomności.

Ze szczególnie silnym zatruciem i brakiem terminowej pomocy dla wykwalifikowanych lekarzy, śmierć przychodzi nieuchronnie.

Czerwona amanita w religii i medycynie tradycyjnej.

Oficjalna opinia na temat właściwości terapeutycznych czerwonego amoora. W medycynie tradycyjnej stosuje się do leczenia masy chorób, na przykład: neuralgia, ishia, paraliż, radikuł, reumatyzm, zapalenie stawów, a nawet choroby onkologiczne.

Istnieje założenie, że pod tajemniczym napojem mistycznym "Soma", który jest wymieniony w Riveda, jest oznaczał zlewkę zdemoru, który zawiera efekt halucynogenny muzułmolu. Jest wersja i że miał nie tylko psychoaktywny, ale także efekt leczenia. W hymns tej starożytnej książki suma jest opisywana jako "dziecko ziemi czerwieni bez owoców, kwiatów i liści, z głową jak oko".

Ten grzyb był używany w szamanisamie syberyjskiej, a także podczas zabawy. Co ciekawe, narody Syberii stosowały czerwoną amanita z najbardziej różnymi celami (mistyczne, wellness, odurzające) z niesamowitym stabilnością. Według jednego radzieckiego etnografa, kiedy zobaczyła na Syberii jako starzec spokojnie zjadł suszoną Amanita, ona, wiedząc o toksyczności tego grzyba, zapytała go, dlaczego to robi. Co starzy się odpowiedział: "Nie będę jeść trochę - zdrowy, będę jeść więcej - wesoły sposób, będę się bardzo - będę spał".

Jednocześnie wszystkie próby naukowców osiągają ten sam efekt halucynogenny, nie przyniosły wyniku. Na przykład, w USA, wszystkie z tego, co osiągnęła grupa badaczy - jest to mniej więcej zrównoważone wymioty. Częściej w ogóle nie było żadnych wyników. Tylko jeden z uczestników przeżył coś podobnego do faktu, że narody syberyjskie doświadczyły, ale wkrótce wpadłem w sen, a po około dnia nie pamiętam niczego. Dlatego miłośnicy ostre odczucia i wulgaryzowany szamanizm miejski, zanim spożywanie kubków warto rozważyć to wątpliwe doświadczenia.

Nie należy go zapominać, że Aborygenowe narody Syberii praktykowały wykorzystanie czerwonego amoor przez wiele stuleci pod kierunkiem kompetencyjnego sensu w tym przypadku. Nowoczesni obywatele nie ma kultury użycia psychoaktywnego, tak często i uczucia. Należy pamiętać, że aby udać się do świata innego dorosłego, musisz jeść 12-15 kapeluszy czerwonego amoor, ale jest bardzo warunkowa: w zależności od cech grzyba, wieku, wagi i zdrowia ludzkiego , śmiertelna dawka może być znacznie mniejsza. Istnieje założenie, że stosowanie czaszki w dużych ilościach może prowadzić do Amnezji.